O Κωνσταντίνος είναι 24 ετών, ανήκει στο φάσμα του αυτισμού και έχει μειωμένη όραση. Η μητέρα του, Άντζελα, φροντίζει να μη στερηθεί τίποτα και να αισθάνεται όσο πιο ανεξάρτητος γίνεται. Κάνει θέατρο επαγγελματικά, παίζει μουσικά όργανα, κάνει σύγχρονο χορό. Η Άντζελα είναι μαζί του πάντα. Τι θα συμβεί, όμως, όταν εκείνη δεν θα είναι εδώ;

Το ελληνικό γραφείο του VICE αναδεικνύει τις εναλλακτικές που έχουν οι οικογένειες με ενήλικες με νοητικές ή αναπτυξιακές αναπηρίες. Οι γνωστές πλέον Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ) έχουν αρχίσει να κερδίζουν έδαφος σε σχέση με τα διάφορα ιδρύματα, γηροκομεία ή και ψυχιατρικές κλινικές στα οποία πολλές φορές καταλήγουν άτομα με νοητικές αναπηρίες. Είναι όμως αρκετές οι Στέγες; Πώς λειτουργούν; Μπορεί μία οικογένεια να τις αντέξει οικονομικά;

Συναντήσαμε ανθρώπους που μένουν σε Στέγες –σε σπίτια ή διαμερίσματα-, που κάνουν πράξη την απο-ιδρυματοποίηση για τα άτομα με νοητικές αναπηρίες. Μιλήσαμε με κοινωνικούς λειτουργούς που υποστηρίζουν αυτά τα άτομα όσο χρειάζεται, χωρίς να τους στερούν το δικαίωμα να λειτουργούν όσο μπορούν με αυτονομία. Ο απογαλακτισμός, μας ενημέρωσαν, είναι πολύ δύσκολος για τις οικογένειες. Πολλές φορές ενήλικες με νοητικές αναπηρίες ή σύνδρομο down μένουν με τους γονείς τους μέχρι να πεθάνουν. Κάτι τέτοιο δεν είναι υγιές.

Δύο μητέρες με διαφορετικές γονεϊκές προσεγγίσεις μας μιλούν για τα σχέδιά τους και για το μέλλον των ενήλικων παιδιών τους, όταν εκείνες δεν θα βρίσκονται στη ζωή.

Παραγωγή/ Σκηνοθεσία : Μαρία Σιδηροπούλου
Δ/νση Φωτογραφίας: Θοδωρής Κωνσταντίνου
Κάμερα: Θοδωρής Κωνσταντίνου, Δημήτρης Ζιβόπουλος
Ήχος: Βασίλης Ζαμπίκος
Μοντάζ: Μαρία Κουνάβη