Σύστημα Διορισμών: Κραυγή αγωνίας από τους Εκπαιδευτικούς-Γονείς παιδιών με Αναπηρία
«Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων», αναφέρει σε ανακοίνωση του για το νέο σύστημα διορισμών.
Διαμαρτυρία για το νέο σύστημα διορισμών πραγματοποιεί ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτικών Γονέων-Κηδεμόνων Παιδιών με Αναπηρία.
Στο σχετικό κείμενο που έλαβε και δημοσιεύει το alfavita.gr σημειώνεται ότι η οποία μοριοδότηση παρέχεται “δεν οδηγεί στο στόχο της, δηλαδή την εργασία”.
Όπως επισημαίνει ακόμη ο Σύλλογος, ορισμένοι εκ των εκπαιδευτικών αυτής της κατηγορίας εργάστηκαν για τρία χρόνια, έπειτα από νομοθετική ρύθμιση της παρούσας κυβέρνησης. Όμως δεν αξιοποιούνται, “καθώς τα 20 μόρια είναι το 1/12 της συνολικής μοριοδότησης και μόρια που δε θα οδηγήσουν σε εργασία”.
“Οι εκπαιδευτικοί γονείς παιδιών με Αναπηρία είμαστε 335. Από αυτούς μόλις τα 2/3 έχουν εκπαιδευτική εμπειρία, καθώς επί σειρά ετών δεν τους είχε δοθεί η δέουσα προσοχή ώστε να εισέλθουν στην εκπαίδευση.
Το 2016 με την παρούσα κυβέρνηση έγινε νομοθετική ρύθμιση, με την οποία δόθηκε η δυνατότητα σε κάποιους να εργαστούν για 3 χρόνια.
Αυτή τη στιγμή αυτό το εκπαιδευτικό δυναμικό το αφήνετε ανεκμετάλλευτο καθώς τα 20 μόρια είναι το 1/12 της συνολικής μοριοδότησης και μόρια που δε θα οδηγήσουν σε εργασία, για αυτό το ακριβό «σπορ» που λέγεται αναπηρία.
Αυτό το εκπαιδευτικό δυναμικό που είναι:
- ευαισθητοποιημένο σε θέματα αναπηρίας
- εκπαιδευμένο στην παροχή ολοκληρωμένης υποστήριξης και συγκεκριμένα παράλληλης στήριξης και κατ’ οίκον διδασκαλίας, 24 ώρες το 24ωρο εφ’ όρου ζωής.
- εκπαιδευμένο να εφαρμόζει θεραπευτικά προγράμματα (εργοθεραπείες, λογοθεραπείες, φυσιοθεραπείες) καθημερινά
- εκπαιδευμένο να εφαρμόζει πρακτικές που εφαρμόζονται και σε άλλες αναπηρίες εκτός από αυτή του παιδιού τους (κοινωνικό συμβόλαιο, κοινωνική ιστορία, δομημένο πρόγραμμα κ.α)
Αυτό το εκπαιδευτικό δυναμικό που είναι ΓΝΩΣΤΕΣ και ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ και ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΙ.
Γνωρίζετε ότι δεν το επιδιώξαμε να είμαστε ειδική κατηγορία, ότι δυστυχώς δεν έχουμε η δυνατότητα απομάκρυνσής μας από τη περιοχή «συμφερόντων» του παιδιού μας, ότι μας είναι δύσκολο να αποδείξουμε τα τυπικά προσόντα με τα οποία έχουμε εφοδιαστεί τόσα χρόνια, ωστόσο μας βάζετε στο ίδιο πλαίσιο με όλους τους άλλους εκπαιδευτικούς, δίνοντάς μας μία μοριοδότηση γενναία κατά άλλους, η οποία όμως δεν οδηγεί στο στόχο της, δηλαδή την εργασία.
«Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων»
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΟΝΕΩΝ-ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ”