Δεν είναι ψυχικά ασθενής, είναι ένας 20χρονος που έχει διαγνωστεί με αυτισμό. Και όμως, νοσηλεύεται, δεμένος χειροπόδαρα, εδώ και οκτώ μήνες, σε ψυχιατρείο, στο Δρομοκαΐτειο και, μάλιστα, σε τμήμα σοβαρών περιστατικών, ανάμεσα σε σχιζοφρενείς, τοξικομανείς, ακόμα και εγκληματίες. Δηλαδή, νοσηλεύεται σε έναν χώρο, όχι απλώς ακατάλληλο για την περίπτωσή του, αλλά επιβαρυντικό για την ψυχολογία του και επικίνδυνο για τη ζωή του.

Επιπλέον, σε όλο αυτό το διάστημα της πολύμηνης νοσηλείας του στο Δρομοκαΐτειο, σε αυτόν τον τελείως ακατάλληλο για την περίπτωσή του χώρο νοσηλείας, ο 20χρονος έχει γίνει μπαλάκι ανάμεσα σε δημόσια οικοτροφεία και εξειδικευμένες για τον αυτισμό δομές.

“Το παιδί μου νοσηλεύεται μαζί με τοξικομανείς και εγκληματίες που το βρίζουν και το χτυπούν”

“Το παιδί μου δεν σιτίζεται, κινδυνεύει η ζωή του. Στην κλινική που νοσηλεύεται νοσηλεύονται και τοξικομανείς και εγκληματίες. Έχω μείνει πέντε μήνες μέσα, κοιμόμουν σε ένα στρώμα, δίπλα στον γιο μου και τα έχω δει με τα μάτια μου. Αυτά τα επιβεβαίωσε και γιατρός και ο διοικητής του Δρομοκαΐτειου, στον εισαγγελέα, όπου πήγαμε πριν από έναν μήνα. Έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις. Τον χτυπούν, τον βρίζουν, τον φτύνουν οι άλλοι ασθενείς και, βέβαια, δεν ευθύνονται αυτοί για αυτό. Κρίμα για το παιδί. Έχω ένα παλικάρι 20 χρονών και είναι κατά τα άλλα υγιέστατος. Ξέρει να γράφει, ξέρει να διαβάζει, μαθαίνει… Θέλει να συνεχίσει τη ζωή του, να επικοινωνεί με τους ανθρώπους και όχι να τον χτυπάνε και να τον δένουν”, λέει, μιλώντας στο iatropedia.gr, η μητέρα του 20χρονου Βασίλη, Παναγιώτα Λιόλιου, η οποία δεν αντέχει να βλέπει επί τόσους μήνες το γιο της δεμένο και καθηλωμένο στο κρεβάτι του.

“Ούτε ζώα δεν νοσηλεύονται σε τέτοιες συνθήκες”

Τη συγκεκριμένη κατάσταση επιβεβαιώνουν και οι νοσηλευτές του Δρομοκαΐτειου, οι οποίοι, σήμερα, με ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων του ψυχιατρείου, απέκλεισαν την εφημερία από τις 8.00 το πρωί, με μοναδικό αίτημα να βρεθεί κατάλληλος χώρος φιλοξενίας για τον 20χρονο.

“Το παιδί αυτό θα πρέπει, άμεσα, να μεταφερθεί σε μία ειδική μονάδα φιλοξενίας για αυτιστικά παιδιά. Ούτε ζώα δεν νοσηλεύονται σε τέτοιες συνθήκες” λέει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων, Μιχάλης Γιαννάκος, ο οποίος είναι νοσηλευτής στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο και προσθέτει: “Το μέλλον αυτού του παιδιού είναι να είναι δεμένο; Έχουμε βάλει τσιμέντο στο κρεβάτι του, στο θάλαμο όπου νοσηλεύεται, γιατί το μετακινεί και το χτυπάει στους τοίχους. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να βρίσκεται εδώ”.

“Μπαλάκι” ανάμεσα στις κοινωνικές δομές

Ο 20χρονος Βασίλης, όπως και όλα τα παιδιά με αυτισμό, πήγαινε στο σχολείο έως τα 15 του χρόνια. Μετά, οι επιλογές ήταν είτε να τον αναλάβει η οικογένειά του, είτε να φιλοξενηθεί σε κάποια κρατική δομή. Ο Βασίλης, όταν έγινε 15 χρονών πήγε στο οικοτροφείο του Σκαραμαγκά. Όταν αυτό έκλεισε, μεταφέρθηκε σε ένα ειδικό οικοτροφείο στην Αγία Παρασκευή. Από εκεί, μια οξεία νευρική κρίση, τον έστειλε στο ψυχιατρείο και από τότε, όλες οι πόρτες των εξειδικευμένων για την πάθησή του δομών είναι κλειστές για αυτόν. Ο 20χρονος δεν μπορεί να φιλοξενηθεί πουθενά, όλοι δηλώνουν αναρμόδιοι για την περίπτωσή του.

“Τον φιλοξενούσε ένα οικοτροφείο στην Αγία Παρασκευή, ειδικό για τον αυτισμό. Έμεινε τρεις μήνες εκεί και σε όλο αυτό το διάστημα ήταν ένα πολύ λειτουργικό παιδί. Μία μέρα, λόγω αλλαγής του προγράμματος, έπαθε μία κρίση και ο διευθυντής του οικοτροφείου με εισαγγελική παραγγελία τον έστειλε στο Δρομοκαΐτειο. Μετά από 15 μέρες βγήκε από το Δρομοκαΐτειο και γύρισε στο οικοτροφείο. Τότε, ο διευθυντής μου είπε ότι αν επαναλάβει την ίδια συμπεριφορά, θα του ξανακάνει εισαγγελική παραγγελία. Τον παρακάλεσα, του είπα αν συμβεί κάτι τέτοιο να με ειδοποιήσει, για να πάω να τον ηρεμήσω, όσο μπορώ, αλλά δεν με άκουσε και μετά από δύο μέρες του έκανε και δεύτερη εισαγγελική παραγγελία. Από τότε έως και σήμερα, από τις 15 Ιουνίου, ο γιος μου νοσηλεύεται στο Δρομοκαΐτειο, σε ένα χώρο ο οποίος είναι εντελώς ακατάλληλος για την πάθησή του.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου ήρθαν από ένα άλλο οικοτροφείο, εξειδικευμένο για τον αυτισμό για να τον δουν, προκειμένου να τον αναλάβουν. Πρόκειται για δομές που πληρώνονται με 100 ευρώ την ημέρα για κάθε άτομο που περιθάλπουν, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μιλάμε για μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ήρθαν λοιπόν, τον είδαν φορές και αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να τον δεχτούν. Τέσσερα οικοτροφεία τον έχουν απορρίψει. Δεν τον δέχεται πίσω αυτό που τον φιλοξενούσε πριν πάει στο Δρομοκαΐτειο και τα άλλα τρία τον απέρριψαν με την αιτιολογία ότι δεν δέχονται δύσκολα περιστατικά. Ο γιος μου είναι δύσκολος αυτιστικός. Τι θα τον κάνουμε, δηλαδή; Τα άλλα δύσκολα αυτιστικά παιδιά πού βρίσκονται;” αναρωτιέται η μητέρα του, μιλώντας στο iatropedia.gr.

Η έκκληση της μητέρας – Κωφεύει το υπουργείο Υγείας

Στις αρχές του περασμένου Ιανουαρίου, οι θεράποντες ιατροί του αυτιστικού παιδιού απέστειλαν επιστολή στον Εισαγγελέα Αθηνών ότι το παιδί κινδυνεύει να σκοτωθεί. Η επιστολή κοινοποιήθηκε στο Υπουργείο. Έχουν περάσει οκτώ μήνες από την ημέρα που το παιδί εισήχθη στο Δρομοκαΐτειο και δύο μήνες από την επιστολή στον Εισαγγελέα και τίποτα δεν έχει γίνει.

“Περιμένουμε από τον υπουργό και από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Υγείας, που είχε δεσμευθεί, μία απάντηση και μία κίνηση να γίνει κάτι να σωθεί το παιδί μου”είναι η έκκληση που κάνει η μητέρα του, μιλώντας στο iatropedia.gr.

Ρεπορτάζ: Έφη Κουλοχέρη