Πριν από τέσσερα χρόνια έχασε τα δύο του πόδια σ΄ ένα αυτοκινητιστικό. Μία στραβοτιμονιά, όμως, δεν ήταν αρκετή για να τον βγάλει από την πορεία του προς τα όνειρά του!
Ο Στέλιος Μαλακόπουλος, είναι αθλητής στίβου, φοιτητής οικονομικών και ένα παράδειγμα ότι τίποτα δεν μπορεί να σε αποτρέψει από τα «θέλω« σου!
Ενα παράδειγμα για όλους μας. Μία ζωντανή απόδειξη πως τίποτα δεν είναι ικανό να σταθεί εμπόδιο στα όνειρά σου. Καμία δυσκολία. Τίποτα!
Ο Στέλιος Μαλακόπουλος, μέσω του Gazzetta Weekend Journal, μας παίρνει μαζί του σε μια πτήση προς τα όνειρά του!
Πότε συνέβη το τροχαίο; Τι ακριβώς συνέβη;
Τέσσερα χρόνια πριν είχα ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα με το αυτοκίνητο μου στην Περιφερειακή Οδό Θεσσαλονίκης. Είχα χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου μου και προσέκρουσα στις προστατευτικές μπάρες του δρόμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν και τα δυο μου πόδια.
Πως μπορεί να αισθάνεται ένα νέο παιδί, που καλείται να ζήσει με δύο πρόσθετα μέλη;
Όταν μου συνέβη το ατύχημα, ο Θεός μου έδωσε τη δύναμη να συνειδητοποιήσω ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε,ότι εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι η εξαίρεση. Δεν αναρωτήθηκα και δεν έθεσα στον εαυτό μου ποτέ το ερώτημα «Γιατί σε εμένα;». Θεωρώ ότι αυτό με βοήθησε στο να προχωρήσω.
Με τι ακριβώς ασχολείσαι, εκτός από τον αθλητισμό;
Εκτός από το ότι είμαι αθλητής του στίβου, παράλληλα σπουδάζω στο Οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Τα όνειρά σου ανατράπηκαν μετά το συμβάν αυτό;
Σίγουρα αυτό το τροχαίο ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή μου. Θα έλεγα όμως πως με έκανε να έχω περισσότερα όνειρα και φιλοδοξίες γιατί πιστεύω πως η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να περιοριστεί από κανενός είδους εμπόδια.
Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που κλήθηκες να αντιμετωπίσεις μόλις κατάλαβες ότι δεν έχεις πια τα πόδια σου;
Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν η περίοδος των τριών μηνών που μεσολάβησε από το τροχαίο ατύχημα μέχρι τη στιγμή που περπάτησα. Ήμουν αναγκασμένος να βρίσκομαι καθηλωμένος στο κρεβάτι. Θεωρώ όμως πως εκείνη η περίοδος ήταν η πιο σημαντική για την μετέπειτα πορεία μου, καθώς είχα πολύ χρόνο για να σκεφτώ και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα για τη ζωή.
Αντιλήφθηκα ότι το γεγονός πως είμαι ζωντανός είναι από μόνο του ένα δώρο Θεού. Θέλησα λοιπόν να εκμεταλλευτώ αυτή τη δεύτερη ευκαιρία που μου δόθηκε.
Τι είναι αυτό που θες να πεις στον κόσμο που αντιμετωπίζει παρόμοιες ή οποιαδήποτε άλλη ιδιαιτερότητα;
Θα τους παρότρυνα να έχουν εμπιστοσύνη στο σχέδιο του Θεού και να κυνηγούν τα όνειρα τους παρά τις όποιες αντιξοότητες.
Η μεγαλύτερη αθλητική σου επιτυχία;
Πέρυσι στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατάφερα να κατακτήσω το ασημένιο μετάλλιο στα 200μ και το χάλκινο μετάλλιο στα 400μ. Φέτος έσπασα το Παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος.
Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον (εντός στίβου);
Τον επόμενο μήνα θα λάβω μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ντουμπάϊ. Βέβαια η μεγαλύτερη μου επιδίωξη είναι μια διάκριση στους Παραολυμπιακους Αγώνες του Τόκιο το 2020.
Η κοινωνία μας πόσο σέβεται ή όχι άτομα με κινητικές δυσκολίες;
Προσωπικά πιστεύω πως η κοινωνία μας κάνει συνεχώς βήματα προόδου στους περισσότερους τομείς και αυτό το δείχνει και η ιστορία μας. Αν αναλογιστεί κανείς ακόμα και τις συνθήκες που ζούσε ένας άνθρωπος με αναπηρία τον προηγούμενο αιώνα αντιλαμβανόμαστε ότι έχουν γίνει μεγάλα βήματα προόδου. Ο σεβασμός όμως για τον συνάνθρωπό μας είναι κάτι διαφορετικό. Θεωρώ πως αξιολογείται συνολικά και δεν κατηγοριοποιείται ( π.χ άτομα με αναπηρίες) . Οι αξίες και τα ιδανικά των ανθρώπων είναι αυτά που διαμορφώνουν τις συμπεριφορές τους. Σε αυτό το επίπεδο θεωρώ πως η κοινωνία μας αποτυγχάνει τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει μια τάση να λησμονούμε τις αξίες μας.
Θεωρώ πως μέσω της εκπαίδευσης θα μπορούσε να γίνει μια προσπάθεια με τα νέα παιδιά, που θα αποτελέσουν το μέλλον της κοινωνίας μας. Τα νέα παιδιά είναι πιο εύπλαστα και μπορούν να διαμορφώσουν μια κοινωνία στο μέλλον ,που να διέπεται από ισότητα και σεβασμό για τον συνάνθρωπο.
Ατομα με τόσο έντονο δυναμισμό και (ψυχική) δύναμη πώς μπορούν να επηρεάσουν στην αλλαγή της σκέψης μας και στην αντιμετώπιση ως προς τα άτομα με δυσκολίες;
Παράλληλα με την αθλητική μου δραστηριότητα, επιδιώκω με συζητήσεις μου σε σχολεία να έρθω σε επαφή με τα νέα παιδιά ώστε να γνωρίσουν την προσπάθεια ενός αθλητή με αναπηρία καθώς και να τα παροτρύνω να κυνηγούν τα όνειρα τους, παρά τις όποιες αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν.
