Πόσο διαφέρουμε, τελικά.  Εγώ λέω ότι πιστεύω. Εσύ λες ότι δεν πιστεύεις. Μα πράττεις την αγάπη. Εγώ κυρίως μιλάω γι’ αυτή και παίζω πετυχημένα το θέατρο  του καλού χριστιανού και παπά.

ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΆΘΕΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ
Κι εκεί που πάω να τρομάξω
απ’ τη δήλωση της ¨αθεΐας¨ σου,
σε γνωρίζω λίγο καλύτερα
και με συγκινεί πολύ
η ανθρωπιά σου.
Η γνησιότητά σου.
Που μιλάς αληθινά,
χωρίς να κολακεύεις
ή να γλύφεις.
Τα μάτια σου
μου θυμίζουν
πώς θα ‘πρεπε να ‘ναι τα δικά μου,
που λέω ότι δήθεν βλέπω το Χριστό.
Η σκέψη σου,
καθαρή σε πολλά,
χωρίς υπεκφυγές,
καχυποψίες,
πονηριά.

Η τσέπη σου άδεια.
Το βιβλιάριό σου,
με ελάχιστα ευρώ.

Η καρδιά σου, ευαίσθητη.
Είδα κι έναν άλλο ¨άθεο¨
που κρατούσε συντροφιά
σ’ ένα παιδάκι με λευχαιμία
στο νοσοκομείο ένα βράδυ.
Δεν το ΄χω κάνει ποτέ κάτι τέτοιο.

Πόσο διαφέρουμε, 
τελικά. 
Εγώ λέω ότι πιστεύω.
Εσύ λες ότι δεν πιστεύεις.
Μα πράττεις την αγάπη.
Εγώ κυρίως μιλάω γι’ αυτή, 
και παίζω πετυχημένα το θέατρο 
του καλού χριστιανού 
και παπά.