To πρώτο –και πιο βασικό- βήμα προς τη δημιουργία μιας ισότιμης κοινωνίας είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας. Θα πρέπει να πειστούμε όλοι μας ότι δεν υπάρχουν πολίτες πρώτης και δεύτερης ταχύτητας, ζωές σε προτεραιότητα και άλλες που χρειάζονται «φτιάξιμο», παρά μόνο άνθρωποι σαν εμάς.

Εδώ και δύο δεκαετίες, η Κατερίνα Γιαννακοπούλου, ειδική παιδαγωγός και πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Προσαρμοσμένων Δραστηριοτήτων «ΑΛΜΑ», έχει αφιερώσει τη ζωή της στη φροντίδα των παιδιών με αναπηρία ή αυτισμό, «παλεύοντας» ταυτόχρονα να πείσει όλους τους υπόλοιπους ότι δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού.

Το μεγάλωμα αυτών των παιδιών, ωστόσο, έχει πολλές δυσκολίες, δυσκολίες που καλούνται να επωμιστούν –ακόμη και σε καθημερινή βάση–οι γονείς τους.

Τι συμβουλή θα έδινε σε αυτούς τους ανθρώπους η Κατερίνα Γιαννακοπούλου; «Το πιο σημαντικό απ’ όλα για τους γονείς που έχουν ένα παιδί με αναπηρία είναι να τραβήξουν μία γραμμή εκεί που είναι η διάγνωση και να πούνε: “Ωραία, συμβαίνει. Τώρα τι κάνω;”. Και στο “τώρα τι κάνω”, μπορούν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα… Nα πιστεύουν στο παιδί τους και να μην πιστεύουν ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Μπορεί να κάνει τα πάντα!»

Η Κατερίνα Γιαννακοπούλου είναι κι αυτή ένας άνθρωπος που μπορεί να κάνει τα πάντα. Όλα αυτά τα χρόνια δίνει όλη την αγάπη και την ενέργειά της σε αυτά τα παιδιά. Μια δουλειά δύσκολη και απαιτητική που μπορεί να γίνει συχνά επώδυνη και κουραστική. Όμως η ίδια δεν το βάζει κάτω ποτέ. Ακόμα και τις πολύ δύσκολες μέρες έχει μάθει να προσπερνά τον πόνο και να συνεχίζει. Όταν δεν τα καταφέρνει αναζητά απλώς μια δυνατή λύση.

https://youtu.be/_kcL9gZ8DQs?t=1