Η συγκλονιστική διήγηση της Έφης για τον υπέροχο Νικόλα της, το δικό μας Νίκο!
«24 χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που πήραμε στα χέρια μας εκείνη τη γνωμάτευση…αυτισμός και νοητική υστέρηση… δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα στη ζωή του ….δεν θα είναι ποτέ ένα φυσιολογικό παιδί, μας είπαν οι ειδικοί και σταμάτησε ο χρόνος !!! Παλέψαμε πολύ, για να γίνει ο Νικόλας σήμερα 24 χρονών, για να γίνει αυτός που είναι σήμερα και γίναμε πολλές φορές κακοί, απαιτητικοί και παράλογοι για τα αυτονόητα…!!!
Γράφω για σας, που ίσως έχετε παιδί με αυτισμό ή ίσως να έχει κάποιος γνωστός σας…για τη διάγνωση που κράτησες εσύ στα χέρια σου, όπως και εγώ και για το φόβο που αισθανθήκαμε και οι δύο !!!
Είναι τόσο δύσκολο να υπάρχει στην οικογένεια ένα παιδί με αυτισμό ή οποιαδήποτε άλλη αναπηρία.
Αυτισμός σημαίνει «σκέφτομαι, θέλω, κάνω πράγματα με το δικό μου μοναδικό και διαφορετικό τρόπο».
Παρόλα αυτά όμως μαθαίνουμε τόσα πολλά….μας επηρεάζουν πολύ εύκολα, καθώς δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.
Ο φόβος, η αγωνία και η ανασφάλεια είναι καθημερινά συναισθήματα, γιατί γνωρίζουμε πως ποτέ δεν θα είναι σαν τα άλλα παιδιά. Μεγαλώνοντάς τα, έχουμε μετρήσει άπειρα «δεν μπορεί», αλλά συνεχώς προσπαθούμε να είμαστε δίπλα τους και να τους αποδεικνύουμε ότι μπορούν να κάνουν πολλά, αρκεί να το καταλάβουν και να το πιστέψουν όσο μπορούν. Αντιμετωπίζουμε όμως την κάθε μας μέρα με δύναμη και αποφασιστικότητα.
Τα παιδιά αυτά μας διδάσκουν τόσα πολλά, αλλά διδάσκονται και τα ίδια μέσα από την καθημερινότητά τους. Παίρνουν τέτοια μαθήματα ζωής, που κανένας υγιής άνθρωπος δεν μπορεί να τα βιώσει. Η αγάπη και η υπομονή, μας βοηθάνε να ξεπεράσουμε σχεδόν τα πάντα.
Βάζουμε πολύ αγάπη, πίστη και ελπίδα και ο φόβος μας γίνεται δύναμη.
Η διαφορετικότητά τους είναι μια ευκαιρία να είναι ξεχωριστά και αυτή είναι η μαγεία, γιατί έχει και τα θετικά της…γνωρίζουν υπέροχους ανθρώπους και τους δίνονται υπέροχες ευκαιρίες.
Σίγουρα όμως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι μπορούν να καταφέρουν και δεν θα το μάθουμε ποτέ, αν δεν τολμήσουμε εμείς οι γονείς να το δοκιμάσουν, να το κάνουν πράξη.
Ένα συγκλονιστικό κείμενο, κατάθεση ψυχικής δύναμης από την Έφη Καραγιάννη, για το γιο της, πρωταθλητή μας, Νίκο Τουλίκα. Τις πρέπουν πάμπολλα συγχαρητήρια για την εξωστρέφεια, με την οποία αναδεικνύει το πώς ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, έγινε ένα αστέρι του αθλητισμού με ειδικές δυνατότητες.
