Η Δήμητρα Πασχάλη γεννήθηκε κωφή, δέχθηκε ρατσισμό, αλλά κοιτάει μπροστά και μάλιστα μόνο ψηλά. Φέρνει χρυσά μετάλλια στη χώρα της ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και μπορεί να μην ακούει τον Εθνικό Ύμνο, αλλά με τα αυτιά της ψυχής της καταλαβαίνει τα πάντα.
Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα
Μεγάλωσε στη Θάσο και οι επιλογές της μητέρας της ήταν πολύ λίγες στο τι θα κάνει το παιδί της. Αποφάσισε να την πάει σε μια σχολή Tae Kwon Do για να βγάζει την ενέργειά της. Έτσι απλά ξεκίνησαν όλα για την Δήμητρα Πασχάλη που γεμίζει την Ελλάδα με χρυσά. Είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πολεμικών Τεχνών Κωφών IMAFD και έχει στόχους να κάνει πολλά έργα – πράξεις για όλους τους κωφούς παγκοσμίως. Η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» μίλησε μαζί της, μοιράστηκε τα όνειρά της και μεταφέρει τη δύναμη της ψυχής που έχουν κάποιοι άνθρωποι ακόμα κι όταν η ζωή δεν τους τα έφερε έτσι όπως ήθελαν.
Πώς ξεκίνησε για εκείνη ο αθλητισμός; Άλλαξε η ζωή της σε όλους τους τομείς. Ποιοι είναι οι στόχοι της και πώς κατάφερε να τους πετύχει; Η ίδια μας απαντάει για όλα, με τον δικό της μοναδικό τρόπο…
«Δυστυχώς, δεν υπήρχε κάποιος εξειδικευμένος δάσκαλος που μπορούσε να με βοηθήσει οπότε και εγώ άρχισα να πηγαίνω σε σχολές ταε κβον ντο ακουόντων. Ως άνθρωπος θέλω να βάζω στόχους και να τους επιτυγχάνω. Μ’ αρέσει να εξελίσσομαι και να μαθαίνω καινούρια πράγματα. Έχω μεγαλώσει ξέροντας ότι πρέπει να αγωνιστώ σκληρά ακόμα και για τα πιο απλά, οπότε αυτό με έχει κάνει δυνατή και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου. Η υπεράσπιση ανθρώπων που χρήζουν κάθε είδους βοηθείας και ειδικότερα για ΑμεΑ και κωφούς, με έκαναν να αποδεχτώ την πρόταση για να πολιτευτώ. Η σκέψη μου ήταν ότι ο κόσμος χρειάζεται άτομα τα οποία θα φροντίσουν να ακουστούν τα προβλήματα και οι δυσκολίες αυτών των ομάδων. Έχω γεννηθεί κωφή και έχω μεγαλώσει σε ένα χωριό της Θάσου όπου εκεί η πληροφόρηση αλλά και οι υποδομές δεν βοήθησαν πολύ, με αποτέλεσμα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου να οδηγηθώ σε ένα είδος «απομόνωσης», λόγω του ότι δεν αισθανόμουν αποδεκτή από το γενικότερο σύνολο. Αυτό, ευτυχώς, άλλαξε με τα χρόνια και κατάφερα να γίνω ισότιμο μέλος της κοινωνίας, η αγάπη που έχω για τους ανθρώπους και το νησί μου, είναι ανάλογη της αγάπης που λαμβάνω και απ’ αυτούς».
‘Η ίδια με λόγια καρδιάς μας εξομολογείται στην «ΜΠΑΜ»: «Όταν κάποιος προσπαθήσει να με καταλάβει είναι πολύ εύκολο να συνεννοηθώ και να επικοινωνήσω μαζί τους. Τον ρατσισμό τον βίωσα πολύ έντονα όταν ήμουν μικρή αλλά και μέχρι σήμερα, απλά πλέον έχω μάθει να αντιμετωπίζω με διαφορετικό τρόπο αυτές τις συμπεριφορές. Έχει αλλάξει ο τρόπος που με επηρεάζει, καταλαβαίνω πλέον ότι υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται το διαφορετικό ή ίσως δεν έχουν την παιδεία που θα έπρεπε. Το άθλημά μου με βοήθησε πολύ ώστε να νιώθω πιο σίγουρη και πιο δυνατή για τον εαυτό μου, με έμαθε να βάζω στόχους και να προχωράω με όνειρα στη ζωή. Έχοντα δίπλα μου οικογένεια, φίλους και ανθρώπους που με αγαπάνε και με στηρίζουν θα προχωρήσω όσο το δυνατόν πιο μακριά. Επίσης, έχω την τιμή να είμαι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πολεμικών Τεχνών Κωφών IMAFD και έχω ως στόχο να κάνω πολλά έργα-πράξεις για όλους τους κωφούς παγκοσμίως. Δυστυχώς, το κράτος δεν είναι πάντα δίπλα μας. Ίσως κάποια στιγμή μας δουν καλύτερα. Υπάρχουν πολλές φορές που δεν μπορώ να ανταπεξέλθω ούτε στις προπονήσεις μου…
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδική αντιμετώπιση για ΑμεΑ και κωφούς, αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα στην καθημερινότητά μας ως προς τη συνεννόηση. (για παράδειγμα, πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να εξυπηρετηθείς σε κάποια δημόσια υπηρεσία ακόμα και για κάτι απλό). Δεν υπάρχουν διερμηνείς που θα βοηθούσαν πάρα πολύ και στο αθλητικό κομμάτι αλλά και στην κοινωνική ζωή. Η βοήθεια που λαμβάνω εγώ προσωπικά είναι από ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν, με ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως είναι κάποιοι φίλοι, καθηγητές και προπονητές».
Η Δήμητρα έχει όνειρα και στόχους. Θέλει να αλλάξει πολλά πράγματα και να βοηθήσει όσο μπορεί κωφάλαλα παιδιά να βρουν τον εαυτό τους και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Η ίδια μιλάει για τους στόχους της: «Δεν θα έλεγα όνειρό, θα έλεγα καλύτερα στόχος, και στόχος μας είναι ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο, που μάλλον θα γίνει το 2022 (αναβλήθηκε για φέτος) και φυσικά το πιο ψηλό βάθρο και στους Ολυμπιακούς αγώνες (Deaflympics 2021 Brazil). Και όταν λέω ο στόχος μας, εννοώ φυσικά την προπονήτριά μου Ζωή Κακαρέλη, η οποία έχει βοηθήσει τα μέγιστα στην εξέλιξή μου ως αθλήτρια αλλά και ως άνθρωπο. Έχουμε καταφέρει να σηκώσουμε μαζί πολλές φορές την σημαία της Ελλάδας ψηλά και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε τους Έλληνες υπερήφανους».
«Τίποτα δεν είναι δύσκολο. Πιστέψτε τον εαυτό σας, κοιτάξτε μπροστά, η δύναμη είναι μέσα σας. Θα ήθελα επίσης μέσα από εσάς να ευχαριστήσω δημόσια τον επίσημο χορηγό επικοινωνίας της IMAFD το No1 Web Radio For Disabled ΑμεΑ www.stekiradio.gr, όπου μέσω αυτού είχα την ευκαιρία να κάνω κάποια ραντεβού σε αρμόδια όργανα, όπως με τον Περιφερειάρχη Αττικής, Γιώργο Πατούλη, τον ΓΓ Αθλητισμού, Γιώργο Μαυρωτάς, την Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά, Σταυρούλα Αντωνάκου, την πρώην υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσίογλου κ.ά και θέλω να πιστεύω πως μέσα από αυτούς και από τις πράξεις τους αλλά και το πραγματικό ενδιαφέρον που μου έδειξαν θα έχουμε όλοι εμείς με ιδιαιτερότητες τη βοήθειά τους!
