Στις 26 Δεκεμβρίου 1973 ο «Εξορκιστής» έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Περίπου μισό αιώνα μετά παραμένει μια ταινία ορόσημο για το παγκόσμιο σινεμά και από τις τρομακτικότερες όλων των εποχών. Το φιλμ είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι το οποίο κυκλοφόρησε το 1971. Πίσω από την ιστορία του δαιμονισμένου 12χρονου κοριτσιού υπάρχει μια πραγματική υπόθεση που ενέπνευσε τον συγγραφέα του «Εξορκιστή».
Το 1949 ένας 14χρονος είχε υποβληθεί σε εξορκισμούς στο Κότατζ Σίτι του Μέριλαντ και στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Το αγόρι αναφερόταν μόνο ως Ρόναλντ Ντο. Όμως το περιοδικό «Skeptical Inquirer» αποκάλυψε ότι πρόκειται για τον Ρόναλντ Εντουιν Χάνκελερ.
Το 1949 ο Μπλάτι φοιτούσε στο πανεπιστήμιο της Τζορτζτάουν όταν διάβασε στην Washington Post ένα άρθρο με τίτλο: «Ιερέας ελευθερώνει αγόρι από το Βουνό Ρέινιερ το οποίο σύμφωνα με αναφορές κρατούσε ο διάβολος». Το άρθρο υπέγραφε ο Μπιλ Μπρίνκλεϊ και αναφερόταν στην υπόθεση του εξορκισμού ενός 14χρονου από το Μέριλαντ το οποίο αναφερόταν ως Ρόναλντ Ντο.
Το κείμενο ανέφερε ότι το αγόρι άκουγε περίεργους ήχους στο δωμάτιο του (σαν κάποιος να έξυνε τους τοίχους, τονίζεται χαρακτηριστικά), αντικείμενα να πετάγονται στον αέρα και το κρεβάτι του να κουνιέται.
«Η μητέρα πίστευε ότι όλα αυτά ήταν έργο της θείας Τίλι η οποία είχε πεθάνει πρόσφατα και ασχολούταν με τον μυστικισμό. Είχε διδάξει το αγόρι πως να επικοινωνεί με τα πνεύματα» τόνιζε το άρθρο.
Η οικογένεια ζήτησε αρχικά τη βοήθεια του προτεστάντη ιερέα Λούθερ Σούλτσε. Παράλληλα ο Ρόναλτ εξετάστηκε από ψυχίατρο ο οποίος δεν εντόπισε κάποιο πρόβλημα. Τον Μάρτιο του 1949 ο Σουλτς έστειλε επιστολή στο Εργαστήριο Παραψυχολογίας του Πανεπιστήμιο Ντιούκ της Βόρειας Καρολίνας στην οποία τόνιζε πως «οι καρέκλες κινούνταν γύρω του και το κρεβάτι του έτρεμε κάθε φορά που ήταν πάνω σε αυτό». Περιέγραψε, επίσης, πώς τα πατώματα του σπιτιού είχαν «σημαδευτεί από την ολίσθηση των επίπλων» και πώς «μια εικόνα του Χριστού στον τοίχο έτρεμε» κάθε φορά που ο Χάνκελερ ήταν κοντά.
Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε και η οικογένεια αποτάθηκε στην κοινότητα Ιησουιτών στην Ουάσινγκτον και το Σεντ Λούις. Ο Ιησουίτης ιερέας, Γουίλιαμ Μπόουρντεν κλήθηκε στο σπίτι και πραγματοποίησε πάνω από είκοσι τελετές εξορκισμού στον Ρόναλντ σε μια περίοδο δύο μηνών. Τελικά κατάφερε να τον ελευθερώσει από τον δαίμονα, τονίζει το άρθρο.
Μαζί του ο Μπόουρντεν είχε ακόμα τρεις ιερείς. Ένας από αυτούς ήταν ο Ρέιμοντ Μπίσοπ ο οποίος κρατούσε ημερολόγια για τα όσα συνέβησαν στην περίπτωση του δαιμονισμένου 14χρονου. Ο Μπλάτι τον εντόπισε και διάβασε τα ημερολόγια από τα οποία εμπνεύστηκε για το βιβλίο του. «Ο Χάνκελερ μπήκε σε κατάσταση έκστασης, την ώρα που 14 μάρτυρες παρακολουθούσαν έναν από τους εξορκισμούς του. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Σεντ Λούις για να νοσηλευτεί. Ένα βράδυ η λέξη ″Λούις″ ήταν γραμμένη στα πλευρά του αγοριού με σκούρο κόκκινο χρώμα από γρατσουνιές. Επίσης, η λέξη ″Σάββατο″ ήταν γραμμένη καθαρά στον γοφό του αγοριού. Όσον αφορά το χρονικό διάστημα που έπρεπε να μείνουν η μητέρα και το αγόρι στο Σεντ Λούις, ένα άλλο μήνυμα εμφανίστηκε στο στήθος του αγοριού, ″3 ½ εβδομάδες″. Οι λέξεις εμφανιζόταν πάντα χωρίς καμία κίνηση από τα χέρια του αγοριού» αναφέρει μεταξύ άλλων στις σημειώσεις του. Πάνω στο συγκεκριμένο ημερολόγιο ο Τόμας Άλεν έγραψε το βιβλίο του «Possessed» το οποίο κυκλοφόρησε το 1993. Αναφέρει τον 14χρονο ως Ρόμπι Μάνχαϊμ.
Ο δημοσιογράφος Μακ Όπσασνικ ερευνούσε για χρόνια την υπόθεση και ανακάλυψε ότι ο αγόρι δεν ζούσε στο Βουνό Ρέινιερ. Μίλησε με έναν κάτοικο της περιοχής που γνώριζε τον ιερέα Χιούζ ο οποίος συμμετείχε στον εξορκισμό. Του είπε ότι το αγόρι ζούσε στο Κότατζ Σίτι και ότι τελικά όλα πήγαν καλά και αποφοίτησε από το σχολείο Γκονζάγκα Χάι.
Ο μηχανικός της NASA
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα όπου ο δημοσιογράφος Τζει Ντι Σουόρντ του Skeptical Inquirer έκανε τη δική του έρευνα. Επιβεβαίωσε ότι ο 14χρονος που υποβλήθηκε σε εξορκισμούς το 1949 ήταν ο Ρόναλτν Χάνκελερ. Γιός του Έντουιν Χάνκελερ και της Οντέλ Κόπατζ που ζούσε στο Κότατζ Σίτι. Η αδελφή του πατέρα Ματίλντα Χέντρικς ήταν η θεία Τίλι που αναφέρεται στο άρθρο της Washington Post.
Αφού ολοκλήρωσε της σπουδές του ο Χάνκελερ έγινε μηχανικός της NASA και συμμετείχε στα προγράμματα Apollo της δεκαετίας του 1960. Μάλιστα κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια τεχνολογία, που βοήθησε τα πάνελ των διαστημικών λεωφορείων να αντέχουν την ακραία ζέστη.
Μια από τους συντρόφους του, μια 29χρονη γυναίκα που ζήτησε να μην κατονομαστεί, είπε στη New York Post ότι φοβόταν πάντοτε μήπως οι συνάδελφοί του στη NASA ανακαλύψουν ότι ήταν ο άνθρωπος πίσω από τον «Εξορκιστή».
Ο Χάνκελερ τελικά αποσύρθηκε από τη NASA το 2001, αφού εργάστηκε στον οργανισμό για σχεδόν 40 χρόνια.
Πέθανε στις 10 Μαΐου 2020, ένα μήνα πριν από τα 86α γενέθλιά του, αφού υπέστη εγκεφαλικό στο σπίτι στο Μάριοτσβιλ του Μέριλαντ. Σύμφωνα με όσα υποστήριξε η σύντροφος του «Λίγο πριν από το θάνατό του Ρον, ένας καθολικός ιερέας εμφανίστηκε στο σπίτι απροσδόκητα για να κάνει τις τελευταίες ιεροτελεστίες. Δεν έχω ιδέα πώς ήξερε να έρθει, αλλά οδήγησε τον Ρον στον ουρανό. Πλέον είναι στον παράδεισο και τώρα είναι με τον Θεό».
Κλείνοντας το κείμενο του στο Skeptical Inquirer ο Τζει Ντι Σουόρντ τονίζει πως ο Εξορκιστής είναι περισσότερο αποτέλεσμα των γεγονότων που περιγράφει ο ιερέας Μπίσοπ στο ημερολόγιο του παρά του τι πραγματικά συνέβη. Ο Μπίσοπ ενεπλάκη προσωπικά μόνο στο τελευταία γεγονότα της υπόθεσης και τα περισσότερα από αυτά που περιγράφει του τα μετέφεραν (ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται). Πράγματι ο Ρόναλντ Χάνκελερ υποβλήθηκε σε εξορκισμούς το 1949. Οι λεπτομέρειες για το τι ακριβώς οδήγησε την οικογένεια να στραφεί για βοήθεια στην Εκκλησία και οι λεπτομέρειες για το διάστημα που ο Μπίσοπ δεν είχε εμπλακεί (από τον Ιανουάριο έως τις 9 Μαρτίου 1949) δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν. Το δεδομένο είναι πως πίσω από την ιστορία της Ρίγκαν ΜακΝιλ, που προκαλεί τρόμο μέχρι σήμερα, βρίσκεται ο Ρόναλντ Χάνκελερ.
