Δημήτρης Αντωνίου: Είναι ευκαιρία να μάθουμε να σκεφτόμαστε και να νοιαζόμαστε για τους γύρω μας
Από τον : Δημήτρης Αντωνίου
“Κρατιέμαι αρκετές μέρες και δεν μιλάω…
αλλά ήρθε η ώρα να πω και εγώ δύο πράματα…
Να ξεκαθαρίσουμε ότι όλη η φασαρία με τον κοροναιό γίνεται για τις ευπαθείς ομάδες ! Και ποιες είναι αυτές; Είμαι εγώ, ο Δημήτρης, με το ταλαιπωρημένο αναπνευστικό και το ανοσοποιητικό που ήδη δίνει σκληρές μάχες κάθε μέρα για να αντιμετωπίσει χρόνια προβλήματα που έχω. Είναι η φίλη μου η Μαρία, με τα προβλήματα στην καρδιά και ο κώστας που δίνει μάχη με τον καρκίνο. Είναι οι γονείς μας και οι παππούδες μας που ένας ιός μπορεί να γονατίσει την εύθραυστη υγεία τους.
Πολλά άτομα όμως, όπως και εγώ, θα βρεθούμε στην εντατική με πνευμονία, με 42 πυρετό και δύο πνευμόνια γεμάτα υγρό να πασχίζουν να πάρουν μία ακόμη ανάσα. Το έχω περάσει στο παρελθόν και αν δεν κάνεις κάτι από τώρα, ίσως να το ξαναπεράσω και δεν ξέρω ποια θα είναι η κατάληξη αυτή την φορά.
Να πω και κάτι ακόμη όμως που το βρίσκω πολύ σημαντικό και δεν το έχω ακούσει μέχρι τώρα. Ακόμη και εσύ που κουνάς το δάχτυλο και μαλώνεις αυτούς που βγαίνουν από το σπίτι τους ή δεν προσέχουν γενικά, ναι ακόμη και εσύ, μη ξεχνάς ότι μέχρι χτες είχες γρίπη ή ίωση ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο και δεν σκεφτόσουν ποτέ τις ευπαθείς ομάδες. Μα ποτέ όμως ! και γιατί το λέω αυτό; Γιατί πρέπει επιτέλους να μάθουμε να σκεφτόμαστε τους γύρω μας, είτε η απειλή λέγεται κορονοιός είτε λέγεται γρίπη είτε λέγεται ασυνείδητος οδηγός είτε παρκάρω όπου γουστάρω. Για μένα όλα αυτά είναι συμπτώματα της ίδια παθογένειας. Του τύπου που σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.
Και δύο βδομάδες να κάνουμε τώρα υπομονή, αν μετά γίνουμε πάλι οι ίδιοι παρτάκιδες, δεν γλιτώνουμε τις χαμένες ανθρώπινες ζωές. Γι’ αυτό σου λέω ! Είναι ευκαιρία να μάθουμε να σκεφτόμαστε και να νοιαζόμαστε για τους γύρω μας. Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ξεκινώντας από τώρα…
ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ για τη μέρα που θα βγούμε από το σπίτι…”
