Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, ορισμένοι να θέλουν να πάνε στο γυμναστήριο, αλλά πάντα το αναβάλουν. Οι επιστήμονες έδωσαν την εξήγηση μέσα από έρευνα.

Έρευνα του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, υποστηρίζει ότι η έλλειψη χρόνου, ενέργειας ή κινήτρου, δεν αποτελεί εμπόδιο για τη σωματική δραστηριότητα .
Η μοναδική αιτία της αναβολής είναι το μυαλό.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου δεν είναι οι πρώτοι που αποφάσισαν να «λύσουν το μυστήριο» που κρύβεται πίσω από την αναβλητικότητα.
Πριν δύο χρόνια, ο Matthieu Boisgontier, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο KU Leuven στο Βέλγιο, έκανε έρευνα σχετικά με το ζήτημα. Παρατήρησε ότι, αν και υπήρχαν αρκετές καμπάνιες για να περάσουν το μήνυμα στον κόσμο, να υιοθετήσουν έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, δεν υπήρχε βελτίωση.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υποστηρίζει ότι πάνω από το 1/4 των ενηλίκων σε όλο τον κόσμο, δεν δραστηριοποιούνται όσο πρέπει.

Ο καθηγητής Boris Cheval του Πανεπιστημίου της Γένοβας, μαζί με τον Matthieu Boisgontier, αποφάσισαν να ερευνήσουν περαιτέρω το ζήτημα. Αποφάσισαν να βρουν το λόγο που ορισμένοι δεν παίρνουν την απόφαση να γυμναστούν, αν και το θέλουν.

Οι δύο ερευνητές κατέληξαν ότι ο εγκέφαλος είναι ο υπαίτιος της αναβλητικότητας στη γυμναστική. Ο εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να επιλέγει τους εύκολους τρόπους, δηλαδή τους τρόπους με τους οποίους ο οργανισμός θα εξοικονομεί ενέργεια.

Οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος κάνει την επιλογή να μη γυμνάζεστε, για εξοικονόμηση ενέργειας.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι, όταν κάποιος σκέφτεται τη σωματική άσκηση, ο εγκέφαλος αναγκάζετε να λειτουργήσει περισσότερο και να αποβάλει αυτή τη σκέψη.
Αρκετές φορές, ακόμη κι αν έχετε κάνει εγγραφή στο γυμναστήριο, επιλέγετε τον εύκολο τρόπο ή δεν πάτε καθόλου. Για παράδειγμα, ο Matthieu Boisgontier αναφέρει, ότι ορισμένοι ακόμη και στο γυμναστήριο επιλέγουν το ασανσέρ και όχι τις σκάλες αν και έχουν πάει σ ένα χώρο γυμναστικής.

Αν και το φαινόμενο χαρακτηρίζεται ως τεμπελιά, από άποψη εξέλιξης, είναι εξοικονόμηση ενέργειας.
«Αυτή η ελαχιστοποίηση ήταν χρήσιμη κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης εξέλιξης γιατί βοήθησε στην επιβίωσή μας», προσθέτει.
Και πώς αλλάζει αυτή η κατάσταση;
Πολύ δύσκολα και για πολύ λίγο, αν δεν υπάρξει ένα σημαντικό κίνητρο και τρομερή θέληση για αλλαγή.